اتحاد نفس با عقل فعال در اندیشه ابن‌سینا و صدرالمتألهین

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری فلسفۀ اسلامی جامعه المصطفی قم و پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی

2 معاون پژوهشی

چکیده

مسأله «اتحاد نفس با عقل فعال» از گذشته دور کانون توجه فیلسوفان به ویژه ارسطوئیان بوده، در سلسله کارکردهای معرفت‌شناختیِ عقل فعال تأثیر مستقیمی دارد. از رهگذر این جستار مشخص می‌شود که ابن‌سینا با محال‌انگاری مطلق اتحاد و اتحاد عاقل و معقول، اتحاد نفس با عقل فعال را نیز نمی‌پذیرد؛ اما صدرالمتألهین علی‌رغم پذیرش استحاله اتحاد ماهوی و مفهومی نفس با عقل فعال، اتحاد وجودی نفس با جنبه «لغیرهِ» عقل فعال را به‌مثابه اتحاد لامتحصل با متحصل می‌پذیرد و مستدل می‌نماید. به‌نظر می‌رسد کانون مباحث ابن‌سینا، اتحاد ماهوی آنهاست، از این‌رو با یافته‌های صداریی ناسازگار نیست؛ چنانکه از دیگرسو، برخی اشکالات نوصدرائیان بر دیدگاه صدرالمتألهین ناصواب می‌نماید که در متن نوشتار بدان‌ها پرداخته‌ایمنقد مبانی پذیرش عقل فعال همچون عقول عشره و نظام طولی فلسفه مشاء؛ ب. نقد اتحاد و یا اتصال دو وجود با یکدیگر بعد از فهم دقیق معانی اتحاد و اثبات این نکته که تنها معنای صحیح برای اتحاد، رسیدن نفس انسان به درجه وجودی عقل فعال و یا اتحاد با افاضات عقل فعال است. از جمله نارسایی‌های این مقاله می‌توان به تصویر ناصحیح اتحاد نفس با عقل فعال اشاره کرد که در جستار حاضر بررسی می‌شود. مقاله دوم با بررسی دیدگاه فلسفی ابن‌سینا نشان می‌دهد که «اشراق و افاضه صورت عقلی بالفعل» توسط عقل فعال و «دریافت و ارتسام به صورت عقلی یا شناخت عقلی» توسط عقل تحقق می‌یابد و عقل، در این ارتباط، متحد با عقل فعال نمی‌شود. از جمله نارسایی‌های این مقاله، عدم تحریر محل نزاع و عدم تنقیح براهین دیدگاه ابن‌سیناست.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

The Unification of the Soul with the Active Intellect in the Thought of Ibn Sīnā and Ṣadr al-Muti‘alihīn

نویسندگان [English]

  • Mohammad Ali Esmaeeli 1
  • mehri changi 2
1 جامعه المصطفی قم و پژوهشگر پژوهشگاه بین المللی المصطفی
2 ADX
چکیده [English]

The issue of "unification of the soul with the active intellect" which has since long ago been the focus of attention of philosophers, especially the Aristotelians, has a direct effect on the series of epistemological functions of the active intellect. Through this research, it is clarified that Ibn Sīnā, by rejecting the absolute impossibility of the unification and the unification of the intelligent and the intelligible, does not accept the unification of the soul with the active intellect; but Ṣadr al-Muti‘alihīn, despite accepting the metamorphosis of the substantive and conceptual unification of the soul with the active intellect, accepts the existential unification of the soul with li ghayra (for-something-else) aspect of intellect as the unification of the non-actualized with the actualized and substantiates it. It seems that the focus of Ibn Sīnā's discussions is their essential unification, therefore it is not incompatible with Sadrian findings; whereas, on the other hand, some of the objections of the Neo-Sadrians are incorrect on Ṣadr al-Muti‘alihīn's view, which we have discussed in this article.

کلیدواژه‌ها [English]

  • The union of the wise and the sensible
  • the active intellect
  • the eloquent soul
  • Ibn Sina
  • Sadr al-Muta'allehin