Analysis of Natural Methodology of Research on Mahdism

Document Type : Original Article

Abstract

Research on Mahdism as a field of research has its own topic, principles, goals and issues. The issues of research on Mahdism are the same categories that discuss the inherent accidents of the subject (Mahdism) such as awaiting, occultation, reappearance, and so on. Due to its enjoyment of widespread themes and multiplicity and variety of topics, research on Mahdism, as a field of studies, needs different methods for proving and justifying the related issues. Issues of Mahdism studies, based on the type of attitude used to explain and interpret them, are justified with the use of different methods. The issues based on ontological attitudes are justified by rational methods; textual-narrative method is used to prove issues based on theological attitude; the justification of issues based on historical attitude requires a narrative-historical method; and the issues based on intuitive attitude are also proved by using the natural method. In general, the field of research on Mahdism is organized by various methods due to the variety and multiplicity of issues and their multi-ethnicity, one of which, as we have said, is the natural method. The naturalness (fiṭrīyyat) of Mahdism is justified by two human and religious approaches; the human approach arises from the mankind’s inner and heartfelt tendencies and desires and the religious approach includes the very reports that are inferred from verses and hadiths.

Keywords


  1. ابن‌سینا، حسین (1364)، النجاة، تهران: نشر محمدتقی دانش‌پژوه.
  2. ابن‌منظور، محمد‌بن مکرم، (1416)، لسان‌العرب، ج10 و 3، بیروت: دار احیاء التراث‌العربی.
  3. جرجانی، میرسید شریف (1370)، التعریفات، ج 1، تهران: ناصر خسرو.
  4. جوادی آملی، عبدالله ( 1383)، توحید در قرآن، قم: مؤسسۀ اسراء.
  5. ________، (1384)، فطرت در قرآن، چاپ دوم، قم: مؤسسۀ اسراء.
  6. ________، (1384)، معرفت‌شناسی در قرآن، چاپ سوم، قم: مؤسسۀ اسراء.
  7. ________، (1386)، سرچشمۀ اندیشه، چاپ پنجم، قم: اسراء.
  8. ________، (1389)، امام مهدی 7 موجود موعود، چاپ ششم، قم: اسراء.
  9. خمینی، روح الله موسوی (1377)، شرح حدیث جنود عقل و جهل، تهران: مؤسسۀ تنظیم و نشر آثار امام خمینی.
  10. 10. راغب اصفهانی، حسین (1412)، مفردات قرآن، ج 1، بیروت: دارالقلم.
  11. ربانی گلپایگانی، علی (1380)، فطرت و دین، تهران: کانون اندیشۀ جوان.
  12. 12. سعاد، الحکیم (1370)، المعجم‌الصوفی، تهران: ناصر خسرو.      
  13. 13. طباطبایی، سید محمدحسین (1377)، المیزان فی تفسیر القرآن، ج4، چاپ دهم، قم: جامعۀ مدرسین.
  14. 14. طبرسی، فضل (1372)، مجمع البیان، ج6، چاپ سوم، تهران: ناصر خسرو.
  15. 15. فروغی، محمدعلی (1381)، سیرحکمت در اروپا، ج 1، تهران: انتشارات زوار.
  16. 16. قرشی، سیدعلی اکبر (1371)، قاموس قرآن، ج 5، چاپ ششم، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
  17. 17. قطب‌الدین رازی، محمد، [بی‌تا]، تحریر القواعد المنطقیه، بیروت: بی‌نا.
  18. 18. مصباح یزدی محمدتقی (1391)، معارف قرآن، ج 1-3، چاپ چهارم، قم: انتشارات مؤسسۀ آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
  19. 19. مصباح یزدی، محمدتقی (1383)، آموزش فلسفه، ج 2، چاپ چهارم، تهران: مؤسسۀ انتشارات امیرکبیر.
  20. مطهری، مرتضی (1363) مجموعه آثار، ج3، چ2، تهران: انتشارات صدرا.
  21. مکارم شیرازی، ناصر (1374)، تفسیر نمونه، ج 16، تهران: دارالکتب‌الاسلامیة.