The Hermeneutical Dialectic of Reason and Religion Concerning three Issues of Reality of Science, Reality of Causality, and Substantial Motion from the Viewpoints of Mulla Sadra

Document Type : Original Article

Authors

student/ Department of Islamic philosophy and wisdom, faculty of theology and Islamic knowledge, Ferdowsi University of Mashhad

Abstract

One of characteristics of Gadamer’s philosophical hermeneutics is provision of a new approach in reading texts with reliance on dialectics between the interpreter and the text. Although this method is registered in Gadamer’s name, such an approach can be implied from the Qur’an and traditions as well. According to this approach, the roles of the text and the interpreter are quite equal in the process of understanding and comprehension to the extent that both are equally effective in achieving it. Thus, analysis and explanation of the thinkers’ opinions can be equally dealt with by reason and religion. Accordingly, the question can be raised as to, “Has Mulla Sadra adopted the dialectic approach between reason and religion in his special opinions?” By examining Mulla Sadra’s special opinions, particularly in three issues of “reality of science”, “reality of causality”, and “substantial motion”, we can conclude that he has possessed such an approach, thus being regarded as a synthetic and dialectic philosopher. In this article, the writer undertakes to examine and establish this issue with the “rational analysis” research method as well as “narrative” method.        

Keywords

Main Subjects

References

1. ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404ق)، الشفاء (طبیعیّات)، قم: منشورات مکتبة آیة الله المرعشی.
2. اکبریان، رضا (1386)، حکمت متعالیه و تفکر فلسفی معاصر، تهران: بنیاد حکمت اسلامی صدرا.
3. کلینى، محمد بن یعقوب (1429ق)، الکافی، چاپ اول، قم: دار الحدیث للطباعة و النشر.
4. گادامر، هانس گئورگ (1382)، آغاز فلسفه، ترجمۀ عزت‌الله فولادوند، تهران: نشر هرمس.
5. مازندرانى، محمد صالح بن احمد (1382ق)، شرح الکافی، چاپ اول، تهران: المکتبة الإسلامیة.
6. محمدی شیخی، قباد و اردوان ارژنگ (1393)، «علم پیشیءن خداوند و نقش آن در خلق اعمال و سرنوشت بندگان در حکمت متعالیه»، اندیشۀ نوین دینی، سال دهم، شمارۀ 37، صص 118-101.
7. مسعودی، جهانگیر (1389)، «تحلیلی از برخی مبانی و پیش‌فرض‌های معرفتی موافقان و مخالفان علم دینی»، روش‌شناسی علوم انسانی، شمارۀ 64-65، صص 66-43.
8. _______؛ هوشنگ استادی (1389)، «تأثیرات عقل فلسفی بر کلام شیعه»، شیعه‌شناسی، سال هشتم، شمارۀ 29، صص 61-33.
9. _______؛ محمد سهیلی (1389)، «روش‌شناسی مواجهۀ صدرالمتألهین با کلام شیعی»، پژوهش‌نامۀ فلسفۀ دین، سال هشتم، شمارۀ دوم، صص126-107.
10. _______، (1394)، «گفتگوی توافقی یا دیالکتیک هرمنوتیکال میان عقل و دین؛ دیدگاهی نو در نسبت میان عقل و دین»، پژوهشنامۀ فلسفۀ دین، شمارۀ 26، (صص198-177).
11. مطهری، مرتضی (1394)، انسان و سرنوشت، چاپ چهل و هفتم، تهران: انتشارات صدرا.
12. _______، (1385)، مجموعه آثار (درس‌های الهیّات شفاء)، ج 7، چاپ نهم، تهران: انتشارات صدرا.
13. _______، (1374)، مقالات فلسفی، چاپ دوم، تهران: انتشارات صدرا.
14. صدرالدین شیرازی (ملاصدرا)، محمدبن ابراهیم (1981م)، الحکمة المتعالیة فى الاسفار العقلیة الاربعة، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
15. _______، (1360)، الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
16. _______، (1375)، مجموعه رسائل فلسفی صدرالمتألهین، تهران: انتشارات حکمت.
17. _______، (1363)، المشاعر، تصحیح: هانری‏ کربن، تهران: کتابخانۀ طهوری.
18. Gadamer, Hans-Georg (1975), Truth and Method, U. K., Sheed and Ward Ltd.
19. Wright, Kathleen, (1998) “Gadamer, Hans Georg”, Routledge Encyclopedia of philosophy, III, ed. Edward Craig, London and New York: Routledge, pp. 827-831.

Files

Share

How to cite

Statistics